Mama van Mieke, dat ben ik!

Ik ben lichtelijk gefrustreerd. Zo niet erg gefrustreerd. En ik weet dat ik me er eigenlijk niet druk om moet maken. Nadat ik een tijdje terug bij de Appie werd uitgemaakt voor 'tienermoeder' toen ik een paar biertjes kocht, viel het me op dat ik best vaak negatieve of bemoeizuchtige opmerkingen naar mijn oren geslingerd krijg. Zo zei een klant bij de drogist onlangs tegen me dat ik 'toch echt die luier moest gaan verschonen, want hij zat zó vol'...

Mijn kleine meisje ligt n...u op bed, nadat ze de h-e-l-e morgen met mij op pad is geweest. Normaal gesproken slaapt ze 's morgens, maar ik moest nu echt boodschappen doen. En dan niet een paar boodschappen, nee, véél boodschappen. Hema, V&D, markt, drogist, supermarkt 1, supermarkt 2, enz. 

 

Het ging goed tot supermarkt 1. Daar kreeg onze meid een driftbui. Tja, die heeft ze nogal vaak. Ik vind het inmiddels 'normaal' en weet hoe ik er mee om moet gaan. Maar mensen om mij heen vinden het blijkbaar niet normaal... Ik hoorde vandaag mompelen 'allemensen'.... Ik zag vandaag mensen kijken... En iemand keek me aan en zei: 'zoooooohooooo'.... 'Ja', glimlachte ik, 'ze heeft gelukkig karakter!' De betreffende klant knikte opeens vriendelijk en begripvol. (Eenmaal bij de kassa stond ze overigens weer vrolijk te brabbelen, dan zie je iedereen om je heen vertederend kijken, dat kan gelukkig ook!).

 

Toen was supermarkt 2 aan de beurt. Inmiddels was het ook etenstijd. Ik pakte een klein boodschappenkarretje, zo'n kinderding, zodat Mieke er zelf achter kon lopen. Terwijl kleine Mieke dapper en trots door de winkel stapt, komt er een vrouw naar me toe: 'U moet haar wel sokjes aantrekken hoor'. Ik reageerde met 'O ja? Móet ik dat doen? Mevrouw keek me niet begrijpend aan: 'Ja, de vloer is toch koud?'. Vervolgens begon ze me te vertellen dat ik 'de kleine beter in het wagentje kon zetten'. 'Ach mevrouw, dat wil ze liever niet', vertelde ik vriendelijk, maar beslist. Vervolgens (ik kon het bijna niet geloven) vertelt mevrouw mij dat het écht beter is, want 'het is niet goed als ze zo jong al... en ze ziet er een beetje moe uit... en.........'

 

Ik draaide me om en ben weggelopen. Ik ben moeder van Mieke, niet de buitenwereld.

Opgeruimd staat netjes...

Eind februari schreef ik een bericht over de chaos in ons huis. Het was niet opgeruimd, er lagen stapels troep en ik zag er niet echt meer doorheen... Ik besloot mezelf een aantal doelen te stellen en nu, eind maart, wil ik de balans opmaken. Heb ik het één en ander voor elkaar weten te krijgen?

 

Als eerst liet ik de keuken zien...

Stond het aanrecht begin maart nog vol troep (pakjes, zakjes, pannen, fruit, brood, lege melkpakken, koffiezetapparaat, broodbakmachine, cooker, afwas)....... Nu ziet het er opgeruimd uit!

 

Ook de eettafel was een chaos. We konden er eigenlijk niet eens aan eten, zo vol stond de tafel. Nu is de tafel heerlijk leeg en is er genoeg ruimte voor de fruitschaal die eerst op het dressoir stond.

 

 Het dressoir is ook een plek waar we veel spullen 'even' neerleggen. Ook deze is opgeknapt en een stuk ruimer geworden!

Wat een enorm verschil!

 

Ook buiten hebben we niet stil gezeten. Ergens in februari hebben we een tuinset besteld en dat werd in maart geleverd. Heerlijk om met dit weer buiten te eten!

 

Van de voorraadkast heb ik nog geen foto gemaakt. Deze raakt wel leeg, maar dat gaat langzamer dan we dachten. Er staat zo enorm veel in! Je ziet hier en daar wat lege plekken verschijnen, maar de missie is nog niet volbracht.

 

In het kort waren de doelen van maart:

• Elke week hoop ik een specifieke plek aan te pakken en op te ruimen.
• Zo min mogelijk boodschappen doen. (voor de helft geslaagd)
• Opruimen wil niet alleen zeggen 'verplaatsen', maar ook verkopen via Marktplaats of weggooien. (nog niet echt geslaagd, maar koningsdag komt er aan en dan gaat manlief op de rommelmarkt staan!) 

 

In principe gelden bovenstaande doelen voor de maand april ook nog. De voorraadkast is nog lang niet leeg en ik zou nog steeds minder boodschappen kunnen doen dan ik deed in de maand maart. Ik heb weinig spullen weggegooid of verkocht, dus in april mag de focus van opruimen verschuiven naar uitruimen en schoonmaken. Daarnaast is de studeerkamer nog een rommeltje en kan ook onze kamer een stuk netter. Kortom: er is een hoop werk verricht, maar we zijn er nog niet!

 

April wordt dus de maand van...

• verder opruimen
• uitruimen (spullen weggooien of verkopen)
• schoonmaken
• voorraadkast en vriezer leegmaken

Naast al dit opruimen wil ik natuurlijk ook lekker aan de slag in de groentetuin en als ik af en toe tijd zie, wil ik graag achter de naaimachine kruipen. Vanmiddag gaan we een kippenhok ophalen. Dit hok moet nog in elkaar gezet worden en dan hopen we nog deze week twee konijntjes te verwelkomen en wat later in het jaar twee kippetjes... Genoeg plezierige dingen dus! :-)



 

Labeldoekjes

Dochterlief is helemaal gek van touwtjes, lusjes en labeltjes... Touwtjes aan de trui van papa, labeltjes aan speelgoed, kleding, etc. Niets is veilig. Op internet zag ik her en der heel wat labeldoekjes voorbijkomen. Gisteravond had ik zin om even wat te 'prutsen' en zie hier het resultaat:

Dit labeldoekje heeft kleine 'labels'. De paddenstoeltjes-stof is katoen, de achterkant is roze fleece-stof. De 'labels' zijn gemaakt van een schoenveter (net zoals de touwtjes aan de trui van papa!)

 

Ook maakte ik een labeldoekje met wat langere 'labels'. Mieke vindt het doekje met de langere labels interessanter. Maar... beide doekjes vallen in de smaak. Dat kun je ook wel zien: ze zijn allebei al helemaal verkreukeld!

In mijn hoofd heb ik al allemaal ideeën om nog meer af te wisselen met labels en/of stofjes. Ook zit ik er aan te denken om in sommige doekjes een belletje o.i.d. te doen. Mogelijkheden genoeg!

Daarnaast is het natuurlijk ook leuk om zo'n labeldoekje cadeau te geven. Het zou bijvoorbeeld een leuke toevoeging zijn bij een lakentje of een vlaggenlijn waarover ik al eerder schreef. Ik zou dan eenzelfde stofje kunnen gebruiken zodat de cadeautjes 'matchen'!

Vlaggenlijn en lakentje

Een paar weken geleden werd er in de familie een gezond jongetje geboren. Tijd om weer iets zelf te maken!

Ik maakte een vlaggenlijn met de naam van de nieuwe wereldburger erop. Voordat de vlaggetjes genaaid en gekeerd zijn, heeft mijn moeder de letters op de stof geborduurd. Via via hoorde ik dat de kamer van Milan is ingericht met spullen van de Lief!/Stoer!-collectie. Na wat googlen zag ik dat de kleuren blauw en rood centraal staan en dat er veel ruitjes gebruikt worden. De lijn bleek perfect te passen bij het kamertje en heeft een tijdje in de woonkamer gehangen.

 Alles is zelfgemaakt, tot de rode lijn aan toe. Ik gebruik liever geen biaisband voor de lijn, zoals vaak wordt gedaan, maar ik meet/knip/strijk zelf biaisband van stof. Dit 'draagt' veel beter. Het is wel véél werk!

De lijn heeft ongeveer een totale lengte van 3 meter en is geschikt om voor een keukenraam of een raam in de woonkamer te hangen. Onze geboortelijn heeft wel 6 maanden gehangen!

Ik maakte ook nog een lakentje in bijpassende stijl. Mijn moeder heeft weer de naam op het lakentje geborduurd. We hebben nog een stuk extra stof aan het lakentje gemaakt zodat het weer in de Stoer!-stijl past.

Wat geeft het toch een voldaan gevoel als er weer een cadeau af is! Hopelijk zijn de mensen die een zelfgemaakt cadeau van ons gehad hebben er ook erg blij mee! Ik heb deze maand ook nog een nichtje gekregen. Met het showen van dat cadeau wacht ik nog even totdat het cadeau op de plaats van bestemming (Zuid-Afrika) is gearriveerd. Maar één ding kan ik alvast wel verklappen: het cadeautje vond ik zó mooi, dat ik het bijna zelf wilde houden :-)

Voorjaarschoonmaak: hoe staat het er voor?

Vorige week schreef ik een bericht over de enorme chaos in ons huis. Misschien denk je dat ik als een gek alles heb opgeruimd en dat alles nu blinkt en heerlijk ruikt. Ik zal je gelijk uit die droom halen... Niets is minder waar!

 

Met een lieve kleine meid van 6 maanden, elke dag een half uur lopen, twee dagen werken, minimaal 1 avond lessen voorbereiden, 1 dagdeel nakijken, 2 avonden sporten en zo nog wat dingen, blijft er niet zo heel veel tijd over om iets extra aan te pakken. Toch is het nog steeds mijn doel om eind maart zo veel mogelijk opgeruimd te hebben. En laat ik je eens wat vertellen... de studeerkamer en de badkamer had ik nog niet eens laten zien!

 

Inmiddels ben ik wel zo ver dat we (mijn man en ik) er voor zorgen dat het aanrecht elke dag zo netjes mogelijk is. Dat wil zeggen: de vaat weggewerkt, doekje over het aanrecht en alle overbodige spullen weg. Dit lukt aardig. Echt schoon en blinkend is het aanrecht niet, maar minstens één keer per dag is het wel netjes en opgeruimd.

De trap voor en na... Als er nu iets op de trap ligt, dan neem ik het de eerstvolgende keer dat ik naar boven moet gelijk mee. Er staat dus af en toe wel wat, maar dat is ook steeds weer opgeruimd. Best effectief, al zeg ik het zelf!

Ook boven heb ik al behoorlijk wat opgeruimd. Echt te zien is het nog niet, maar er zijn twee tassen met kleding aan de weg gezet (voor het goede doel).

En dan de is de dump-hier-je-troep-maar-stoel ook nog eens veranderd in een... kinderstoel! Nog even een zitverkleiner kopen en de kleine meid kan er in!

 

Naast deze kleine opruimklusjes, ben ik steeds dingen van de grotere "chaos-plekken" op te ruimen. Als ik bijvoorbeeld is tegenkom in de kelderkast wat daar niet hoort, dan pak ik het en zet het op de juiste plaats. Dingen van Mieke die op de studeerkamer liggen gaan naar haar kamertje, enz. Op die manier wordt de enorme chaos een chaos die ik weer een beetje kan overzien. 

Nog 3 weken te gaan om mijn doel te halen...